değersizliğinizi, sizden öncekileri, sonra gelecekleri, kendi kendinize “derdinizi *ikim” dedirtecek. yazıyı yazmaya başladıktan sonra yeniden izleyesim geldi, yazıya son verip, şu an için 3. kez izleyeceğim.
duru, sizi olduğunuzdan yerden alan dilediğiniz saflığa götüren, duygulandıran. Bu, bir oyun değil; bu bir yolculuk
33 yaşındayım. Hayatın insanlar gibi olduğunu orta okul yıllarımda öğrendim. Her yerde aynı olmadığı kesin dolayısıyla hayat etrafınızdaki insanlar gibidir. Bu aralar bizim etrafımızda hayat kahpe, iki yüzlü, bencil, yalancı. Etrafınızdaki hayata kayıtsız kalırsanız belli bir yerden sonra izole oluyorsunuz, kalmazsanız gözünüz seyirmeye başlıyor (sinirden).
Hayatın başka yerlerde başka şekilde yaşanabileceğini bilmek yada hayatı başka yerde başka şekilde yaşama şansı bulmak çok acı veriyor. Sık sık “onlar da hayat yaşıyo ben de”. Hakikaten de cahillik mutluluk getiriyor şu an çünkü bilginin değeri yok oluyor. *ikeyim böyle yaklaşımı.
Değişim, sen istedikçe başlar
Değişim, sen talep ettikçe başlar
Değişim, sen hak ettiğinde başlar
Değişim, zordur.